Evaluatie Blog

Het is zover, ons blog-avontuur is over. Na deze evaluatie komen er geen opdrachten meer voor het blog, en hierom zullen er, hoogstwaarschijnlijk, geen sappige artikeltjes meer komen op ons fantastische blog.

Hoewel ik waarschijnlijk niets meer ga posten, vond ik het eigenlijk best wel leuk om een blog bij te houden. Ik denk dat dat is omdat (denk ik) bijna iedereen wel de behoefte heeft om zijn/haar mening met de wereld te delen, en ik dat via het blog heb kunnen doen. Ook al heb ik maar een paar teksten 

geüpload.

Al denk ik dat het niet veel is, denk ik dat eigenlijk toch wel dat ik iets heb geleerd. Teksten schrijven in goede lopende zinnen, bijvoorbeeld. En hoewel ik zelf denk dat ik niet zo veel heb geleerd, ben ik toch tevreden met het resultaat, om de reden die ik al heb genoemd. Ik heb mijn mening games en series gegeven.

Ik zou tóch niet willen zeggen dat ik een nieuwe schrijfstijl heb ontwikkeld. Een eigen schrijfstijl heb ik wel, maar die heb ik denk ik niet ontwikkeld door deze opdracht. En van andere blogs heb ik ook niet zoveel geleerd, maar misschien komt dat doordat ik er ook niet zo veel heb gelezen. Wat ik wel heb geleerd, is dat Daan (van ‘hetblog5’) deze opdracht  niet serieus kon nemen. Hij heeft zijn recensie geschreven over het blog van Jens (van ‘dewereldisgek’), en een van zijn teksten ging over klokken. Zelfs heb ik trouwens dus ook niet zo veel reacties op andere kanalen gelezen en geschreven, en op ons eigen blog kregen Dylan en ik er ook niet zo veel.

Al met al heb ik dus niet zoveel van de blog-opdracht (zowel die van Dylan en mij als die van andere) geleerd, maar vond ik het wel best leuk om te maken.

Tot nooit meer weder-ziens!

-Jelle

Brooklyn nine-nine (serie)

Brooklyn nine-nine is een serie die gaat over het fictionele district 99 in Brooklyn, New York. De hoofdpersoon is Jake Peralta, een getalenteerde maar erg onvolwassen detective die gespeeld word door Andy Samberg, die in 2014 voor deze rol een Golden Globe kreeg.

Als er een nieuwe chef voor het bureau komt is iedereen op het bureau getreurd, omdat de oude chef hen liet doen en laten wat ze wilden. op het eerste gezicht lijkt de nieuwe chef een vervelende, te strenge man die niet tegen een grapje kan, maar door het seizoen heen zien we dat het eigenlijk een 

hardwerkende, wijze man die is zich ook op soms het humoristische vlak laat zien en door zijn huidskleur en homoseksualiteit hard heeft moeten werken om op deze plek te komen. De detectives beginnen de nieuwe chef steeds meer te mogen en leren veel van hem.

Er zit niet veel verschil tussen het eerste en het tweede seizoen van Brooklyn nine-nine. Naast het feit dat twee detectives een geheime seks-relatie hebben (tot iedereens walging) en Jake met detective Amy Santiago een steeds betere relatie krijgt. Seizoen twee eindigt met een enorme cliffhanger; Jake en Amy hebben gezoend en weten niet hoe ze verder willen met elkaar, zonder hun goede detectivewerk te verprutsen. Daarnaast wordt de geliefde politiechef verwijderd van het kantoor door zijn aartsvijand; commissaris Wunch. In het einde van het seizoen  ziet de hechte vriendengroep hun nieuwe commissaris uit een lift stappen, als kijker heb je geen idee wie het zal zijn. Dit wordt allemaal uitgelegd in seizoen drie, maar omdat dit seizoen nog niet op Netflix staat, heb ik seizoen drie nog niet kunnen aanschouwen.

Al met al is Brooklyn nine-nine dus een hillarische serie, die ik aan iedereen die van humor houd kan aanraden. Voor mij was het flink wat plezeier om te kijken, heb ik twee seizoenen in één weekend gekeken. En als je geen Netflix bezit, kun je altijd kijken of er binnenkort herhalingen zijn op Comedy Central.

-Jelle

Inleiding

De laatste tijd is er veel aandacht in de media voor het gamen, zowel in positieve als in negatieve zin. Verder is de industrie rond het gamen de laatste jaren enorm toegenomen; je kunt heel veel  spellen en apparatuur kopen. Het meest recente nieuws rond gamen ging over de toernooien over de hele wereld, de wereldkampioenschappen en zelfs de start van een Nederlandse competitie.

Kortom, gamen staat enorm in de belangstelling, wordt steeds populairder en er wordt veel geld mee verdiend en aan uitgegeven.

Het brengt daarnaast vele voor-en nadelen met zich mee, zoals elke nieuwe ontwikkeling.

In de media is er bijvoorbeeld de laatste tijd veel aandacht voor het verslavende aspect en uit eigen ervaring weet ik ook dat ouders het vaak als een ongezonde bedreiging voor hun kinderen zien. De vraag is echter: is dat ook echt zó?! Ik game zelf ook graag en heb er dus ervaring mee en een mening over.

Vandaar mijn stelling:

“Ouders hoeven zich geen zorgen te maken over gamen, er zitten veel positieve kanten aan!”

Gamen is een spel, spelen is belangrijk voor de ontwikkeling…

Spelen is belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Dat geldt ook voor digitaal spelen. Positieve aspecten van gamen zijn het aanleren van vaardigheden op het gebied van:

·         Oog-handcoördinatie

·         Doorzettingsvermogen

·         Reactievermogen

·         Werkgeheugen

·         Geduld

·         Probleemoplossend vermogen

·         Samenwerking

·         Engels

·         Ruimtelijk inzicht

·         Creativiteit

Er zitten echter ook negatieve aspecten aan het digitaal spelen. Het meest negatieve effect – bij normaal gamegedrag – is het constante zitten. Deze inactieve leefstijl is een groot gevaar voor bijna alle kinderen en jongeren en heeft grote gevolgen voor hun gezondheid.

Te veel gamen kan risico’s zoals verslaving en agressie met zich meebrengen. Steeds meer jongeren melden zich om af te kicken aan hun verslaving, blijkt uit de cijfers van verslavingsklinieken met een jeugdafdeling In 2014. Deze gamers zijn soms pas 10, 11 of 12 jaar oud. Ook zijn ze erger verslaafd dan enkele jaren geleden.

Gameverslaving is een serieus probleem waarvoor hulp moet worden gezocht bij professionele instanties.

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat gamen agressie kan opwekken. Er zijn wel omstandigheden waarbij kinderen eerder geneigd zijn om agressief te reageren n.a.v. games, deze omstandigheden moeten vooral in de thuissituatie worden gezocht.

Zelf ben ik af en toe een fanatieke gamer die graag wil winnen in zijn spel. Door het gamen heb ik inderdaad veel vaardigheden ontwikkeld, die me ook helpen in het dagelijks leven.

Ik merk dat mijn oog-handcoördinatie, reactievermogen, probleemoplossend vermogen, samenwerking, Engels, en ruimtelijk inzicht zijn verbeterd (binnen het spel zelf, bij het vak Engels/gebruik van de Engelse taal en bij sporten).

Maar ik word soms ook boos als ik verlies of als er iets mis gaat in het spel. Buiten het spel om word ik door gamen totaal niet agressief of sneller boos. Dus misschien ligt de agressiviteit wel gewoon aan het fanatisme wat de speler heeft.

Wat betreft het verslavende karakter van het gamen, bemerk ik, alhoewel ik altijd graag wil spelen, geen verslaafde ben. Wel vinden mijn ouders dat ik me “moeilijk(er) kan losmaken van het gamen”.  

Conclusie

De conclusie is dat, hoewel er (zoals bijna alles) nadelen aan gamen zitten, er ook genoeg voordelen zitten. Volwassenen zien die vaak niet of willen die niet zien, om hun kinderen te beschermen, terwijl dit voor de meeste kinderen helemaal niet hoeft en ze juist veel leren van gamen en games.

Ik weet bijna zeker dat als ik vroeger nooit spelletjes speelde op mijn Gameboy of Nintendo DS, ik niet zo goed Engels kon op de basisschool en in de brugklas als ik nu wel kon.

Bovendien zie ik nu ook nog steeds de voordelen bij het gamen, voor mijzelf.

Wat betreft de nadelen is mijn advies aan ouders: als je kind agressief word, laat hem afkoelen en praat erover, als je kind verslaafd is/word, praat erover hoe hij erover denkt en ga misschien naar een kliniek of therapeut. Aan het zitten valt weinig te doen, behalve staand gamen of virtual-reality games. Maar als je naar de gemiddelde volwassene kijkt, zie je dat die ook ongelofelijk veel zitten, en dat dit een probleem is voor iedereen die per dag te veel stilzit. Laat je kind lekker spelen, maar grijp in als het mis gaat.

-Jelle




Bronnen:
https://www.mediawijsheid.nl/gamen/
https://www.youtube.com/watch?v=O2N-5maKZ9Q

Recensie Actie-serie Hawaii five-0

Hawaii five-0 is een actie-thrillerserie die wordt uitgezonden sinds 2010. Het gaat over een elite-politie team op Hawaii dat is opgericht door uit Navy SEAL Steve Mcgarrett, die een telefoontje krijgt waarin gezegd wordt dat zijn vader wordt gevangengenomen door de broer van de gevangenen die hij vervoerd. Als Steve met een team aankomt bij de broer van de gevangenen, wordt zijn vader doodgeschoten. Om de begrafenis te regelen moet hij naar Hawaii. Daar ontmoet hij  Danny Williams van HPD, waarmee hij graag een elite-politieteam wilt oprichten, maar hiervoor meer deelnemers voor moet vinden. Hij bezoekt voormalig en van corruptie beschuldigd agent Chin Ho Kelly, die eerst niet meestemd met zijn plan door zijn pijnlijke verleden. Later weet Steve hem toch over te halen. Chin weet ook nog wel iemand te vinden voor het team, namelijk zijn nichtje Kono Kalakaua, die een geweldige sluipschutter is en een HPD opleiding heeft gedaan. Ze vormen zij de Hawaii five-0, die van alle soorten zaken oplost op het prachtige Hawaii. 

Als de serie vordert, komen er ook hoofd/bijrollen bij of gaan die juist weg. Zo komt in seizoen twee de lijkenschouwer Dr. Max Bergman bij het team en vanaf seizoen vijf kunnen we genieten van de gamende computernerd Jerry Ortega, die maar al te graag een insigne wilt. Tussendoor zijn er ook een aantal personages bijgekomen, maar die zijn er inmiddels alweer uitgegaan. Hierdoor blijft er een constante variatie in de cast, en tussen de overvallen, moorden en andere misdaden door zit er een goede verhaallijn in de serie

Naast het feit dat de serie mijn favoriete titelsong heeft, is Hawaii five-0 een heerlijke serie om op zondagavond gezellig te kijken. Het zit vol met actie, spanning en plot-twists. Maar naast de spannende actiescénes zitten er ook persoonlijke verhaallijn waarmee we kunnen meeleven, bijvoorbeeld dat Danny scheidt met zijn vrouw en alleen voor hun kind Grace moet zorgen. Dat geeft een andere draai aan de personages waardoor je je nog meer kan inleven. Daarnaast is het ook nog op prettige tijden op televisie, namelijk om 20:30 op Veronica. Helaas komen hierna nog twee afleveringen en eindigt de derde pas om 22:20, dus als je op maandag vroeg op moet staan zou ik aanraden de tweede en derde aflevering op te nemen en op een eerder tijdstip en de dagen erna te bekijken.

Al met al vind ik Hawaii five-0 dus een erg goede serie, die ik kan aanraden aan iedere liefhebber van goede actie, maar ook houd van een verhaallijn in de serie en niet zomaar zinloos geweld (en natuurlijk een leuke intro-nummer).

-Jelle