Inleiding

De laatste tijd is er veel aandacht in de media voor het gamen, zowel in positieve als in negatieve zin. Verder is de industrie rond het gamen de laatste jaren enorm toegenomen; je kunt heel veel  spellen en apparatuur kopen. Het meest recente nieuws rond gamen ging over de toernooien over de hele wereld, de wereldkampioenschappen en zelfs de start van een Nederlandse competitie.

Kortom, gamen staat enorm in de belangstelling, wordt steeds populairder en er wordt veel geld mee verdiend en aan uitgegeven.

Het brengt daarnaast vele voor-en nadelen met zich mee, zoals elke nieuwe ontwikkeling.

In de media is er bijvoorbeeld de laatste tijd veel aandacht voor het verslavende aspect en uit eigen ervaring weet ik ook dat ouders het vaak als een ongezonde bedreiging voor hun kinderen zien. De vraag is echter: is dat ook echt zó?! Ik game zelf ook graag en heb er dus ervaring mee en een mening over.

Vandaar mijn stelling:

“Ouders hoeven zich geen zorgen te maken over gamen, er zitten veel positieve kanten aan!”

Gamen is een spel, spelen is belangrijk voor de ontwikkeling…

Spelen is belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Dat geldt ook voor digitaal spelen. Positieve aspecten van gamen zijn het aanleren van vaardigheden op het gebied van:

·         Oog-handcoördinatie

·         Doorzettingsvermogen

·         Reactievermogen

·         Werkgeheugen

·         Geduld

·         Probleemoplossend vermogen

·         Samenwerking

·         Engels

·         Ruimtelijk inzicht

·         Creativiteit

Er zitten echter ook negatieve aspecten aan het digitaal spelen. Het meest negatieve effect – bij normaal gamegedrag – is het constante zitten. Deze inactieve leefstijl is een groot gevaar voor bijna alle kinderen en jongeren en heeft grote gevolgen voor hun gezondheid.

Te veel gamen kan risico’s zoals verslaving en agressie met zich meebrengen. Steeds meer jongeren melden zich om af te kicken aan hun verslaving, blijkt uit de cijfers van verslavingsklinieken met een jeugdafdeling In 2014. Deze gamers zijn soms pas 10, 11 of 12 jaar oud. Ook zijn ze erger verslaafd dan enkele jaren geleden.

Gameverslaving is een serieus probleem waarvoor hulp moet worden gezocht bij professionele instanties.

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat gamen agressie kan opwekken. Er zijn wel omstandigheden waarbij kinderen eerder geneigd zijn om agressief te reageren n.a.v. games, deze omstandigheden moeten vooral in de thuissituatie worden gezocht.

Zelf ben ik af en toe een fanatieke gamer die graag wil winnen in zijn spel. Door het gamen heb ik inderdaad veel vaardigheden ontwikkeld, die me ook helpen in het dagelijks leven.

Ik merk dat mijn oog-handcoördinatie, reactievermogen, probleemoplossend vermogen, samenwerking, Engels, en ruimtelijk inzicht zijn verbeterd (binnen het spel zelf, bij het vak Engels/gebruik van de Engelse taal en bij sporten).

Maar ik word soms ook boos als ik verlies of als er iets mis gaat in het spel. Buiten het spel om word ik door gamen totaal niet agressief of sneller boos. Dus misschien ligt de agressiviteit wel gewoon aan het fanatisme wat de speler heeft.

Wat betreft het verslavende karakter van het gamen, bemerk ik, alhoewel ik altijd graag wil spelen, geen verslaafde ben. Wel vinden mijn ouders dat ik me “moeilijk(er) kan losmaken van het gamen”.  

Conclusie

De conclusie is dat, hoewel er (zoals bijna alles) nadelen aan gamen zitten, er ook genoeg voordelen zitten. Volwassenen zien die vaak niet of willen die niet zien, om hun kinderen te beschermen, terwijl dit voor de meeste kinderen helemaal niet hoeft en ze juist veel leren van gamen en games.

Ik weet bijna zeker dat als ik vroeger nooit spelletjes speelde op mijn Gameboy of Nintendo DS, ik niet zo goed Engels kon op de basisschool en in de brugklas als ik nu wel kon.

Bovendien zie ik nu ook nog steeds de voordelen bij het gamen, voor mijzelf.

Wat betreft de nadelen is mijn advies aan ouders: als je kind agressief word, laat hem afkoelen en praat erover, als je kind verslaafd is/word, praat erover hoe hij erover denkt en ga misschien naar een kliniek of therapeut. Aan het zitten valt weinig te doen, behalve staand gamen of virtual-reality games. Maar als je naar de gemiddelde volwassene kijkt, zie je dat die ook ongelofelijk veel zitten, en dat dit een probleem is voor iedereen die per dag te veel stilzit. Laat je kind lekker spelen, maar grijp in als het mis gaat.

-Jelle




Bronnen:
https://www.mediawijsheid.nl/gamen/
https://www.youtube.com/watch?v=O2N-5maKZ9Q